Autor: Jeff Beck
Wydawnictwo: Midgard Board Games
Ilustracje: Ryan Goldsberry
Liczba graczy: 1-4
Na zagramw.to wystartowała kampania gry Getaway Driver (wydawnictwo Midgard Board Games).
Getaway Driver jest to asymetryczna gra dwuosobowa , w której jeden z graczy wciela się w szalonego kierowcę, natomiast drugi gracz staje po stronie policji (dobra?).
Fabuła
Gdy otrzymaliśmy grę do recenzji wraz z krótkim listem i pozdrowieniami od zespołu Midgard Board Games pierwsze co mi się rzuciło w oczy to fajna old schoolowa grafika na okładce pudełka. Znajduje się na niej rozpędzony czerwony samochód , którego kierowcą jest.. kobieta. W tle widać starające się ją dogonić policyjne auta oraz helikopter. Rysunek wprowadza nas w klimat gry.
Czy wiele jest gier o takiej tematyce? Raczej nie, do głowy przychodzą mi takie tytuły jak Scotland Yard, Mr Jack czy wydane przez Board&Dice
5 minute chase. Niemniej jednak osobiście najbardziej tematyka pasuje mi do logicznej gry od Granny pt. Blokada. Może przez ten czerwony samochód 😉
Mechanika i zasady gry:
W grze mamy do czynienia z takimi mechanikami gier jak zarządzanie ręką, budowanie miasta czy wykładanie kafelków. Zasady gry są bardzo łatwe. Celem dla gracza, który jest kierowcą jest nie tyle uciec przed stróżami prawa co przetrwać do końca gry. Z kolei gracz, który steruje działaniami policji stara się osiągnąć najwyższy – czwarty poziom „pościgu”. Do oznaczania poziomu pościgu służy specjalna planszetka. Za każdym razem gdy pod koniec rundy którykolwiek pojazd należący do policji znajduje się na tym samym polu co uciekinier, poziom pościgu rośnie.
Przygotowanie gry:
Przygotowanie do gry zaczynamy od:
– Wybrania poziomu trudności dla kierowcy.
– Dobrania odpowiedniej ilości kart gracza.
Aby ustalić poziom trudności wybieramy od 2 do 8 walizek*, gdzie im mniej tym trudniejszy jest poziom. Rzucamy nimi jak kośćmi. Najlepiej gdyby odległość między rozrzuconymi na stole walizkami wynosiła około dwóch kafli, ale możecie to dowolnie modyfikować. Gracz, który wciela się w kierowcę ustawia kafel startowy właśnie obok jednej z takich walizek.
*walizka – znacznik przeznaczony dla kierowcy. Jeśli jego czerwone autko wjedzie na kafel na którym znajdzie się walizka, otrzymuje on możliwość skorzystania jeszcze raz z kart gracza.
Na początku każdy z graczy otrzymuje zestaw przysługujących mu kart. Gracz sterujący policją bierze na rękę całą talię, natomiast kierowca wybiera 5 z 10. Różnica w liczbie nie oznacza wcale, że policja będzie miała łatwiej. Gracz grający stróżami prawa będzie mógł z nich skorzystać jedynie wtedy gdy zgromadzi odpowiednią liczbę gwiazdek. Ale o tym później..
No to gramy!
Grę rozpoczyna osoba grająca policją. Losuje z woreczka trzy kafle i dokłada je do kafla startowego po lewej, prawej i przed pojazdem kierowcy (nigdy za nim). W dalszej części gry liczba dokładanych kafli będzie wynosiła od 0 do 3, zawsze tak aby kierowca mógł pojechać na wprost lub na boki.
Dokładanie kafli to jeden z elementów strategii. Po ich wylosowaniu kafelków gracz-policjant sam decyduje w jaki sposób ułoży je obok kafla na, którym znajduje się kierowca. Są trzy rodzaje kafelków.
– zielone światło ( nic się nie dzieje)
– czerwone światło ( skrzyżowanie z niebezpieczeństwem, gracz kierowca może wjechać jedynie wtedy jeśli dysponuje na ręku odpowiednią kartą. Wjeżdżając musi wtedy taką kartę odrzucić. Jeśli ma za sobą pościg radiowozów to automatycznie się rozbijają i są zdejmowane z planszy.)
– żółte światło ( jeśli kierowca odkryje taki kafel to policja automatycznie dostaje tyle *gwiazdek ile widnieje na karcie, a kierowca decyduje czy wjeżdża na skrzyżowanie normalnie czy z niebezpieczeństwem. W przypadku gdy zdecyduje się na tę drugą opcję to żółte światło rozpatruje tak jak czerwone. Jeśli ma za sobą pościg składający się z aut to warto czasem z tej opcji skorzystać bo radiowozy automatycznie się wtedy rozbijają.
*Gwiazdki – Są to specjalne znaczniki, które otrzymuje gracz kontrolujący policję. Liczba gwiazdek pozwala na zakup kolejnych radiowozów, motoru, opancerzonego auta czy helikoptera, blokad czy kart akcji.
Następnie swój ruch ma kierowca. Decyduje na, który z przylegających kafli wjeżdża i odkrywa dany kafelek. Może też kosztem punktu pościgu sprawdzić co znajduje się pod kaflem zanim na niego wjedzie. Po ruchu na wybrane skrzyżowanie rozpatruje kolor światła. Oczywiście ma prawo skorzystać ze swoich kart akcji. Warto podkreślić, że z każdej może skorzystać domyślnie raz, tylko walizka pozwala mu użyć karty ponownie.
Wrażenia
Gra ma bardzo ciekawą tematykę pościgu. I to napięcie da się wyczuć. Zwłaszcza gdy gra się uciekającym przez miasto kierowcą. Z kolei grając policją może udzielić się zniecierpliwienie na początku gdy wydaje się, że za nic nie dogonimy przeciwnika, a kafli do dobierania ubywa. Tylko gracz, który kieruje działaniami policji wie ile w woreczku znajduje się kafli. Przeciwnik może sobie jedynie pomacać woreczek ( tak jest w instrukcji). Nie ma tu jednakowego celu, nie ma też jednakowych kart, a możliwości zagrywek jest całkiem sporo. Gra zawsze może wyglądać inaczej, więc sporo zyskuje na regrywalności.
W grę można grać solo, w dwie oraz cztery osoby ale my graliśmy jedynie w ten drugi, dedykowany wariant. Jedna partia trwa około 20-30 minut, ale podejrzewam, że każdy z graczy będzie chciał zagrać choć raz wcielając się zarówno w kierowcę jak i policję.
Grę możemy polecić każdemu kto lubi klimatyczne, trzymające w napięciu gry. Gra została ufundowana na kickstarterze, teraz o wydanie polskiej wersji stara się debiutujące na rynku wydawnictwo Midgard Board Games. Zapraszamy do wsparcia projektu.
